روزى دو گونه است : روزیى که آن را جویى ، و روزیى که تو را جوید و اگر پى آن نروى راه به سوى تو پوید . پس اندوه سال خود را بر اندوه روز خویش منه که روزى هر روز تو را بس است . پس اگر آن سال در شمار عمر تو آید ، خداى بزرگ در فرداى هر روز آنچه قسمت تو فرموده عطا فرماید و اگر آن سال در شمار عمر تو نیست ، پس غم تو بر آنچه از آن تو نیست چیست ؟ و در آنچه روزى توست هیچ خواهنده بر تو پیشى نگیرد ، و هیچ غالبى بر تو چیره نشود ، و آنچه برایت مقدر شده تأخیر نپذیرد . [ این گفتار پیش از این در آنجا که سخن از این باب بود گذشت لیکن در اینجا روشن‏تر و گسترده‏تر است ، بدین رو بر قاعده‏اى که در آغاز کتاب نهادیم آن را از نو آوردیم . ] [نهج البلاغه]
لوگوی وبلاگ
 

آمار و اطلاعات

بازدید امروز :14
بازدید دیروز :3
کل بازدید :64491
تعداد کل یاداشته ها : 208
04/1/11
7:2 ص

وصیتنامه :??
?من از قیامت مى ترسم زیرا وسوسه هاى شیطانى مرا لحظه به???
?لحظه به لبه پرتگاه جهنم نزدیک مى سازد و هیچ چیز جز به خدا???
?توسل و جهاد کردن نیست و هیچ چاره اى جزء قیام کردن در راه???
?خدا را نمى بینم زیرا من هم امیدم، انتظارم، معشوقم، معبودم به???
?اوست و اوست که مرا یارى مى دهد.